- ilâveten
- (A.)[ ةوﻼﻋ ]ek olarak, yanı sıra.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
ilaveten — zf., esk., Ar. ˁilāveten Ek olarak, ek yoluyla, ekleyerek … Çağatay Osmanlı Sözlük
İLÂVETEN — İlâve olarak, ekliyerek, katarak, arttırarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ASR-I EVVEL — İlk asır. * Ist: Fey i zevâle ilâveten, herşeyin gölgesi kendisinin bir misli daha uzadığı zamandan başlayıp, iki misli uzayıncaya kadar süren ikindi vaktidir. (Fey i zevâl; güneş tam ortada iken, gölgenin uzunluğudur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ASR-I SÂNİ — İkinci asır. * Ist: Fey i zevâle ilâveten, herşeyin gölgesi kendi boyunun iki misli daha uzadığı zamandan başlayan ikindi vaktidir. (Fey i zevâl; güneş tam ortada iken, gölgenin uzunluğudur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜŞATTAR — Edb: Mısraları arasına ilâveten ayrıca mısralar getirilmiş gazel veya keside … Yeni Lügat Türkçe Sözlük